PATRON SALI SPORTOWEJ

CZESŁAW FIDLER

urodził się w 1943 roku w Anielinie na Wołyniu na kresach wschodnich Rzeczypospolitej w czasie trwania II wojny światowej. Urodził się w czasie ucieczki matki wraz z rodziną gdyż szpital, do którego miała się udać matka przed porodem poprzedniej nocy wraz z osadą Malin zostały spacyfikowane przez Niemców.

W końcu perypetii związanych z ucieczką matka wraz z dwojgiem dzieci Teresą i Czesiem została w Ołyce a ociec dzieci poszedł na front.

Rodzina Fidlerów podzieliła losy wielu polskich rodzin żyjących na kresach. Zmuszeni do ucieczki dotarli do Krakowa. Następnie rodzina przeniosła się do Obornik Wielkopolskich.

W roku 1947 ociec Czesia i Tereski został zdemobilizowany z wojska i cała rodzina zamieszkała w Karpicku pod Wolsztynem.

W 1957 Czesiek rozpoczął swoją edukację w szkole podstawowej w Wolsztynie, a następnie w Technikum Rolniczym w Szamotułach po ukończeniu którego uzyskał tytuł technika rolnictwa.

W 1966 roku dorosły już Czesław ukończył Studium Nauczycielskie w Gorzowie i od pierwszego września tego roku rozpoczął pracę w Szkole Przysposobienia Rolniczego w Rakoniewicach, a następnie w Zespole Szkół Rolniczych w Powodowie z oddelegowaniem na funkcję kierownika filii Szkoły w Wiosce koło Rakoniewic gdzie pełnił tę funkcję do 1990r.

W 1966 roku wstąpił pan Czesław Fidler do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a następnie do Polskiego Stronnictwa Ludowego.

Pan Czesław bardzo interesował się rozwojem szkolnictwa rolniczego na terenie byłego powiatu wolsztyńskiego, zabiegał o podnoszenie kwalifikacji przez rolników indywidualnych i dzięki tym zabiegom wielu rolników z okolicznych terenów Rakoniewic i Wolsztyna uzyskało tytuły techników rolnictwa w utworzonym przez Niego Wieczorowym Technikum Rolniczym w Wiosce. Pan Czesław cieszył się ogromnym szacunkiem wśród młodzieży rolniczej i wśród rolników. Kształcąc innych sam też podnosił kwalifikacje w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu i w 1972 uzyskał tytuł inżyniera rolnictwa.

Od 1990 roku pan Czesław Fidler został dyrektorem Miejskiego Zespołu Ekonomiczno – Administracyjnego w Wolsztynie. Pan Czesław z wielkim oddaniem angażował się w modernizację szkół i przedszkoli, zabiegał o środki finansowe, a w czasach kiedy nie było pieniędzy na nic działo się w tych placówkach wiele i coraz więcej. Był pan Czesław przy tym zawsze człowiekiem skromnym i stawiającym siebie na drugim, a nawet na trzecim planie. Zmieniały się nazwy kierowanego przez pan Fidlera Zespołu, ale On wytrwale zabiegał o lepsze jutro wolsztyńskiej oświaty. Tak było do końca – zawsze do dyspozycji. Pan Czesław mawiał „ a witam dyrektorze / gdy wchodził dyrektor szkoły czy przedszkola/, jak po pieniądze to nie do mnie, a dalej dodawał i co to sprowadza do mnie?” Po wysłuchaniu mawiał „ no tak, proszę przyjść za parę dni, coś pomyślę”, no i zwykle wymyślał i pomagał.

Pan Fidler mocno zabiegał wraz z dyrekcjami i władzami gminy o rozbudowę SP nr 1 w Wolsztynie, wybudowanie praktycznie nowej Szkoły Podstawowej w Starym Widzimiu, wybudowanie pięknych sal sportowych w Kębłowie i Świętnie, doprowadził do zainstalowania ogrzewań gazowych w niektórych szkołach. Pan Fidler był współautorem gminnego programu budowy, rozbudowy szkół i sal sportowych w gminie Wolsztyn. Dbał jednak też o rzeczy drobne, ale ważne do normalnego funkcjonowania szkół i przedszkoli takich jak wykładzina, farba, naprawa parkietu, zakup pomocy, a jego celem było zlikwidowanie zimnych i obskurnych ubikacji i łazienek w małych i dużych szkołach wiejskich.

Marzeniem Pana Czesława Fidlera było udzielenie pomocy Polakom, którzy zostali na Ukrainie w jego rodzinnych stronach. Po nawiązaniu kontaktu z proboszczem parafii prowadzonej przez ojców Oblatów ojcem Pawłem Tomysem Pan Fidler zainicjował i bazując na sprawności organizacyjnej Szkoły Podstawowej w Świetnie, a także wszystkich szkół i przedszkoli gminy Wolsztyn doprowadził do wyekwipowania w żywność, pomoce szkolne, odzież i wysłaniu dużego busa w 1997 roku do Gniewania. Tak tez było w roku 1998, 1999, 2000, a po zaostrzeniu przepisów wwozowych do Ukrainy transport i opłaty graniczne sprawiły, ze pomoc w tej formie stała sie nieopłacalna. W roku 1998 dzieci z Gniewania uczestniczyły w obozie w Rudnie, którego organizacją zajęła się pod względem programowym dyrekcja i cała społeczność szkoły w Świętnie. Przez okres dwóch tygodni dzieci z Gniewania / Polacy i Ukraińcy/ bawiły sie w Polsce wraz z polskimi dziećmi ze Świętna. Całą sferę finansowania tego przedsięwzięcia wziął na siebie właśnie pan Czesław Fidler.

Miał jeszcze wiele planów, ciągle o coś zabiegał, grypę nie odleżał, chodził do pracy i jadł tabletki, był opanowany, uśmiechnięty, konkretny, był.

Na zakończenie obozu w Rudnie dziękując wszystkim za wszystko powiedział „...tak niedawno żeśmy się spotkali, a już pożegnania nadszedł czas.....”

i odszedł tak jak żył, po cichu, gdzieś na drugim planie i nagle ku zaskoczeniu wszystkich – trzynastego stycznia 1999 roku.

·         We wrześniu 1999 roku oddano do użytku salę sportową w Kębłowie

·         W roku 2000 raz jeszcze zorganizowano obóz dla dzieci z Gniewania w Świetnie

·         W roku 2001 oddano do użytku salę sportową w Świętnie

·         Imię Czesława Fidlera nosi pracownia komputerowa w gimnazjum w Kębłowie, zawieszono tablicę ku Jego czci w szkole w Starym Widzimiu, a w roku 2005 nadano sali sportowej w Świętnie imię Czesława Fidlera.

·         Od 2001 roku w Świętnie odbywa się coroczny turniej w piłce Nożnej Halowej ministrantów diecezji Zielonogórsko Gorzowskiej i Poznańskiej.

·         Zespół Szkolno – Przedszkolny w Świętnie imienia Jana Pawła II w Świętnie czci pamięć pana Czesława Fidlera realizując program pracy wychowawczej nad Bohaterem sali sportowej.